Voetbalelftal van de Sovjet-Unie
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie was het nationale team dat de Sovjet-Unie vertegenwoordigde bij internationale voetbalwedstrijden. Het elftal werd beheerd door de Sovjetvoetbalbond en maakte zijn debuut in 1924.
Geschiedenis
Na de Russische Revolutie van 1917 werd het voetbalelftal van de Sovjet-Unie opgericht als een nationaal team om de Sovjet-Unie te vertegenwoordigen bij internationale wedstrijden. Het eerste officiële interland van het elftal vond plaats in 1924 tegen Turkije, waarbij de Sovjets met 3-0 wonnen.
De Gouden Jaren
In de jaren ’50 en ’60 beleefde het voetbalelftal van de Sovjet-Unie zijn gouden jaren. Tijdens dit tijdperk won het elftal de Olympische Spelen van 1956 en werd het vierde bij het EK van 1960 en het WK van 1962.
De Strijdbare Jaren
In de jaren ’70 en ’80 werd het voetbalelftal van de Sovjet-Unie een van de sterkste teams ter wereld. Het elftal won in 1988 het EK, door in de finale met 2-0 te winnen van Nederland.
WK-Deelnames
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie nam negen keer deel aan het Wereldkampioenschap. De beste prestatie was in 1966, toen het vierde werd na een nederlaag tegen Portugal in de halve finale.
EK-Deelnames
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie nam vijf keer deel aan het Europees Kampioenschap. De beste prestatie was in 1988, toen het EK won door in de finale te winnen van Nederland.
Spelers
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie had een aantal topspelers die internationale faam genoten. Enkele van hen waren: Oleg Blokhin, Grigori Fedotov, Valentin Ivanov en Lev Yashin.
Trainers
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie had een aantal trainers die het elftal naar success leidden. Enkele van hen waren: Boris Arkadjew, Aleksandr Ponomarjov en Valeri Lobanovsky.
Conclusie
Het voetbalelftal van de Sovjet-Unie was een van de sterkste teams ter wereld tijdens zijn bestaan. Het elftal won het EK van 1988 en werd vierde bij het WK van 1966. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991 werd het elftal opgevolgd door het Russisch voetbalelftal.