De crisis in Ivoorkust in 2010 en 2011 had verreikende gevolgen voor het land, zijn economie en internationale relaties. In reactie op deze ontwikkelingen, nam de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (UN) resolutie 1975 (2010) aangenomen, die sancties tegen Ivoorkust bevatte als gevolg van de crisis.

### Inleiding

In het begin van 2011 viel het land Ivoorkust in een grootschalige politieke crisis. De president van het land, Alassane Ouattara, kwam na langdurig conflict met zijn oppositiepartij Côte d’Ivoire pour le Front Populaire (CPI-PF), onder leiding van Aondovo Zéphirin Coulibaly. Op 11 maart 2011, werden zegepraal en geweld gevolgd door een onveilig bezoek aan de nationale statenbank door Ouattara, waarbij twee politieke tegenstanders werden gedood. Deze incidenten vonden plaats tijdens het land in opstand vanwege de moord van president Laurent Gbagbo in oktober 2010.

### De crisis

De crisis in Ivoorkust was een gevolg van de voortdurende politieke onrust en geweld dat het land sinds het einde van de jaren tachtig heeft gekend. De oppositiepartij CPI-PF leidde op basis van de democratische verkiezingen in 2010 een protestcampagne, die uiteindelijk leidde tot de staking van president Gbagbo en zijn verdwijning bij het begin van maart 2011.

Het conflict nam aan intensiteit toe als wapensfeer tussen de twee kanten steeg, wat leidde tot ernstige menselijke lijden. Vele Ivoirianen hadden hun homes verlaten, waarbij het land zijn economie verloor. De crisis had ook internationale implicaties, met vele landen die hun diplomatieke betrekkingen moesten beëindigen en humanitaire hulp moesten leveren.

### Sancties door de Veiligheidsraad

Na de uitroep van nationale orde in het land, voerde de Veiligheidsraad van de UN resolutie 1975 (2010) en vervolgens resolutie 2020 (2011), die sancties tegen Ivoorkust aankondigden. Dit was een reactie op de humanitaire crisis en de onverzekere democratie in het land. De resolutie bepaalde dat het lands leiders zouden worden verboden, zich te mengen in internationale politiek of betrekkingen met andere staten te aangaan.

Deze sancties hadden directe en indirecte gevolgen voor de Ivoiriaanse economie. Onder meer, exportbepergingen werden getroffen op petroleumproducten en diervoeder. Veel internationale bedrijven zouden hun activiteiten in het land moesten beëindigen, waardoor ze onschuldig werden gemaakt voor de crisis.

### Conclusie

De conflict in Ivoorkust van 2010 en 2011 had ernstige gevolgen voor het land en internationale relaties. De VN-resolutie over sancties tegen Ivoorkust was een antwoord op de crisis, maar ook een blijk van moeilijke politieke beslissingen in de jaren na de afloop van de menselijke tragedie die het land had gekost.