Lorne Greene is misschien niet de eerste naam die je associeert met het woord “acteur”, maar hij is zeker een van de meest onvergetelijke en invloedrijke acteurs in de geschiedenis van televisie. Met zijn rol als Ben Cartwright in de populäre serie Bonanza, kan Greene niet helpen maar een deel van onsicondige cultuur te hebben gemaakt. Maar wie is Lorne Greene eigenlijk? En wat maakt hem zo speciaal? In dit artikel zullen we ons richten op het leven en carrière van deze acteerlegende en proberen te begrijpen waarom hij zo een deel van onze cultuur heeft gemaakt.
Eerste Levensjaren en Carrière
Lorne Greene werd geboren op 12 maart 1915 in Toronto, Ontario, Canada. Hij groeide op in een gezin met drie broers en een zus, en kreeg al vroeg leidende roeping van zijn ouders om acteur te worden. Greene studeerde aan de University of Michigan en begon zijn carrière als acteur in de jaren 1940. Hij speelde kleine rollen in films en televisieseries, voordat hij eindelijk kon doorbreken met zijn rol als Ben Cartwright in Bonanza.
Bonanza: Het Grootste Televisiepersonage Ooit
Greenes rol als Ben Cartwright is waarschijnlijk de meest bekende en iconische uit zijn carrière. De serie Bonanza liep van 1959 tot 1973 en volgde de avonturen van de Ponderosa Ranch in Nevada, een familiereigen boerderij waar Greene zijn personage leidde. Cartwright was een vaderfigure voor de andere personages in de serie en Greene speelde hem met een mengeling van kracht, smart en warmte die hem uniek maakte.
Een Acteur voor het Epos
Greenes acteerstijl is moeilijk te beschrijven. Hij had een unieke vermogen om zijn personages te laten lezen, zonder ooit te spreken. Zijn rol als Ben Cartwright was de perfecte demonstratie van deze vaardigheid. Door geen woord te zeggen, kon Greene zijn karakter verwoorden en een deel van onze cultuur maken.
Overleden in het Onbetrokken
Lorne Greene overleed op 30 juli 2015 aan een hartaanval. Hij was 100 jaar oud toen hij stierf, wat waarschijnlijk niet voor iedereen een bekend feestelijkheid is, maar in dit geval is het absoluut een reden om hem te herdenken.
Conclusie