Renaissance is een Britse folkrockband die in 1967 werd opgericht in Londen. De band is vooral bekend om haar vroege jaren, waarin ze een unieke combinatie van folk, rock en psychedelische elementen speelde. Een van de belangrijkste uitvoeringsstukken van de band is het album “Siren of Time”, dat in 1973 werd uitgebracht. In dit artikel zullen we ons richten op deze lp en haar speciale plaats in de discografie van Renaissance.
Background
Tot en met hun debuutalbum “Renaissance” (1969) was het een solo-act van Annie Haslam, die ook het meeste zangde. Maar met het tweede album was de band uitgegroeid tot een vierstukse formatie, waarbij Annie nog steeds het zangaande voordeel had. Op “Siren of Time” (1973) bleef de zangvordering van Haslam prominent, maar nu had de band ook een versterkte instrumentatie en een meer complexe structuren.
Stijl en inhoud
“Siren of Time” is het meest progressieve album dat Renaissance ooit opnam. De geluidskwaliteit was beter dan ooit tevoren, dankzij de hulp van producer Bill Nelson. De instrumentatie bestond voornamelijk uit gitaar, bass, drums en zang, maar de band gebruikte ook de organ en keyboards. De muziek was nu meer symfonisch ingewerkt, met veel solos en passages die in een klassieke orkest konden passen.
Ook was het thema van het album heel nieuw voor de band: het ontdekken van mysteriën uit de middeleeuwen. Het begon met “The Garden”, een hymne aan de natuur, en eindigde met “Siren of Time”, waarin Annie Hadlam haar eigen sirenesimpelementen opvoerd (opgepakt van de Griekse mythe van Orfeus en Eurystheus). De rest van het album was eveneens vol van mythologische verwijzingen, alsook opgedragen in wisselende tijdsverschillen en stijlen. Op dit album zochten ze dus naar een synthetisch verband tussen folk en rock, door hun muziek een symfonische en mystieke sfeer te geven.
Inhoud
De titel “Siren of Time” (het uurwerk van de Sirene) verwijst naar de siren uit het Oudgriekse mythe, die scherp hoort en in de tijd zingt. Dat is ook waar Annie Hadlam haar eigen stem in ging opnemen: een die zo helder en mooi was dat men haar niet kon ontkennen als een zangeres met een unieke stem. Door de sirenes van het mythe te benadrukken, wilde de band ook betrekking nemen tot de mythologie van de Renaissance, waarin het oude Griekse en Romeinse volk worden vermengd met christelijke elementen.
De liedjes op dit album zijn allemaal speciaal geschreven voor de lp. “The Garden” is een hymne aan de natuur, “A Song for Old China” een herdenking van de Chinese Revolution en “Mother of the World” een oproep tot vrede. De instrumentatie is meer complex dan bij hun voorgangers, met zangteksten die soms zeer abstract zijn maar in het algemeen heel poëtisch geschreven zijn.
Inconclusie
“Siren of Time” was een album dat de band van Renaissance verder bracht dan ooit tevoren. Het is een symfonische lp met verschillende componenten die elk apart goed kunnen staan voor het geheel: folk, rock en psychedelia. Ondanks dat het nooit de klassieke opvolger werd die Annie Haslam al had gewild, staat dit album wel als een van hun belangrijkste uitvoeringsstukken. Het is een lp met een heel speciaal ritme en een mooi geheel van liederen die allemaal in het geheel staan.
“Siren of Time” is een cd waar je je volledig op kan richten als een liefhebber van Renaissance, met zijn bijzondere combinatie van folk en psychedelia. Het is niet zomaar een album, maar een reis door de tijd.