Het Stripalbum uit 1943

In de eerste helft van de 20e eeuw beleefde de stripauteur Hergé, bekend van Kuifje, een van zijn meest productieve periodes. Het was ook een tijd waarin hij zijn creaties aanpaste aan de behoeften van het Vichy-regime in Frankrijk en de bezetting door nazi-Duitsland in België. Een van zijn minder bekende werken uit deze periode is het stripalbum “De scepter van Ottokar”, dat in 1943 werd gepubliceerd.

Historische Context

Het Vichy-regime, onder leiding van maarschalk Philippe Pétain, kwam aan de macht in Frankrijk na de Duitse invasie in 1940. Het regime stond bekend om zijn collaboratie met nazi-Duitsland en implementeerde een aantal antisemitische wetten. In België werd het land bezet door de Duitsers, die een strenge censuur oplegden aan alle media.

Hergé werkte op dat moment voor het Belgische tijdschrift Le Soir, dat onder Duitse controle stond. Zijn strips moesten worden goedgekeurd door de censors voordat ze konden worden gepubliceerd. Deze omstandigheden hadden een significante invloed op zijn werk tijdens deze periode.

De scepter van Ottokar

“De scepter van Ottokar” is het achtste album in de Kuifje-reeks en werd oorspronkelijk gepubliceerd in afleveringen in Le Soir tussen 1938 en 1939. Het verhaal volgt Kuifje en zijn vriend Kapitein Haddock op een avontuur door Syldavië, een fictief land in het oosten van Europa.

Het album wordt gekenmerkt door zijn politieke ondertoon, die past binnen de context van de tijd. Het verhaal gaat over de strijd om de macht in Syldavië en de bedreiging van buitenaf door nazi-Duitsland. Hergé maakte gebruik van coderingen en symbolen om kritiek te uiten op het Vichy-regime en de Duitse bezetting.

Kritische Interpretatie

“Het scepter van Ottokar” kan worden gezien als een voorbeeld van “résistance”-literatuur, een genre dat ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het album bevat elementen die kunnen worden geïnterpreteerd als kritiek op het Vichy-regime en de Duitse bezetting.

Echter, sommige critici hebben Hergé ervan beschuldigd dat hij te veel toegevingen heeft gedaan aan de censors en dat zijn werk niet voldoende kritisch was. Anderen hebben gesteld dat Hergé’s gebruik van coderingen en symbolen een manier was om onder de radar van de censors te blijven, terwijl hij toch zijn boodschap kon overbrengen.

Ervaring en Reflectie

Het creëren van “De scepter van Ottokar” moet een moeilijke ervaring zijn geweest voor Hergé. Hij moest constant de censors tevreden stellen, terwijl hij toch zijn artistieke visie wilde behouden.

In latere jaren heeft Hergé zijn ervaringen tijdens deze periode weerspiegeld in interviews en gesprekken. Hij gaf toe dat hij had moeten compromissen sluiten om zijn werk te kunnen publiceren, maar benadrukte ook dat hij nooit bewust had gehandeld in strijd met zijn overtuigingen.

Conclusie

“Het scepter van Ottokar” is een complex en intrigerend stripalbum dat past binnen de context van de Tweede Wereldoorlog. Het werk toont Hergé’s vaardigheden als auteur en tekenaar, maar ook zijn moeilijke positie als kunstenaar onder censuur.

Het album kan worden gezien als een voorbeeld van “résistance”-literatuur, maar ook als een illustratie van de moeilijkheden die kunstenaars ondervonden tijdens deze periode. Het blijft een interessant en relevant werk dat nog steeds lezers aanspreekt vandaag de dag.