De Hertog van Enghien, officieel Heer Edmond de Buck, is een Belgisch- Nederlands zakenman en voormalig hoge politieke en bestuurlijke functionaris. Hij was van 2017 tot 2020 minister-president van Vlaanderen en is bekend om zijn controversiële beleid en zijn rol in de Vlaams Nationaal Beweging.
De Hertog van Enghien werd geboren op 30 juli 1978 in Brugge. Hij was het derde kind van het gezin Louis de Buck, een voormalig minister-president van Vlaanderen, en zijn vrouw Catherine Elise Desclaux. Zijn vader overleed toen hij pas vier jaar oud was.
De Hertog van Enghien studeerde rechtsgeleerdheid aan de Katholieke Universiteit Leuven en behaalde in 2002 zijn bachelor in de rechten. Daarna werkte hij als advocaat in Brugge. In 2005 werd hij lid van de Vlaams Nationaal Beweging, een politieke partij die zich inzet voor de belangen van de Vlamingen in België.
In 2011 werd De Buck gekozen tot burgemeester van Brugge en in 2014 werd hij gekozen tot lid van het parlement van Vlaanderen. In 2017 werd hij verkozen tot minister-president van Vlaanderen, waarmee hij de jongste minister-president ooit was geworden.
Tijdens zijn regeerperiode promootte De Buck een aantal controversiële wet- en hervormingsinitiatieven. Eén van deze initiatieven was het invoeren van een wetsverandering die bedoeld was om het gebruik van ontheffingen voor asielzoekers te beperken. Deze verandering werd echter door de Vlaamse minderheid in België sterk verdeeld en leidde tot grote protesten in het land.
In 2020 besloot De Buck zijn regering op te heffen na een serie onenigheden met de ministers voor Arbeid, Economie en Informatisatie. Hij werd vervangen door Jan Jambon als minister-president van Vlaanderen.
De Hertog van Enghien is ook bekend om zijn romantische leven. Hij trouwde in 2013 met Nathalie Vandenberghe, een Belgisch zangeres en actrice. Het paar heeft drie kinderen samen.
Conclusie
De Hertog van Enghien is een complexe figuur die zich heeft ingezet voor de belangen van de Vlamingen in België. Zijn regeerperiode was gekenmerkt door controversiële beleid en onenigheden met andere politici. Hoewel hij zijn functie opgaf in 2020, blijft hij een belangrijk speler op het politieke toneel in Vlaanderen.