In het midden van de twintigste eeuw was Handbal al een populaire sport, maar in 1957 was het spelersveld nog steeds grotendeels onontdekt. In dit artikel zullen we kijken naar de ontwikkeling van Handbal in Nederland rondom 1957 en hoe het land te midden van de sportieve jaren van de twintigste eeuw zijn uitgegroeid tot een van de toplanden van Europa.
Handbal was in de jaren na de Tweede Wereldoorlog nog steeds onder de loef van de overheid. Veel landen had Handbal niet opgenomen als officiële sport, en als dat wel was gebeurd dan was het vaak met beperkte middelen georganiseerd. In Nederland was Handbal echter al een populair spel bij school en in de jeugdclubs, en werd het jaarlijks gehouden op landelijk niveau.
De Rondvaarttoernooi: Een Deelnemersveld voor Nederlandse Handbalverenigingen
In 1957 werd het Rondvaarttoernooi gehouden. Dit toernooi was een van de eerste internationale toernooien van handbal in Nederland, en vormde een belangrijke stap naar internationaal erkennen. Het toernooi werden de top clubs van Nederland samengebracht en ze gaven zich op om het toernooi te winnen. Dit had als resultaat dat handbal steeds meer aan populariteit gekregen was, en in 1957 waren er al vijfjaar later zo’n honderd clubs in de hoofdstad van Nederland.
Maar Handbal kwam niet zonder problemen voor Nederland. In die jaren hadden de landgenoten de moeite om met de uitdagingen die het speelveld bood te beginnen. Veel handballers waren ongeletterd in hun sport en had er weinig ervaring van. Handbal was een spel dat je moest leren, en dat leerde men door het spelen van handbal.
De Nederlandse Selectie: Een Toon op de Internationale Scène
Ondanks de problemen die Nederland had in handbal, wist het land te midden van de sportieve jaren van de twintigste eeuw een selectie van talentvolle spelers samen te stellen. In 1957 had de selectie van Nederland onder leiding van coach Jan Wisse een zeer goede prestatie geleverd op het Rondvaarttoernooi.