Extended Play: De Doorbraak van de EP in 1979

In de late jaren zeventig was de muziekindustrie aan het veranderen. Naast singles en albums begonnen artiesten en platenlabels te experimenteren met een nieuw formaat: de Extended Play (EP). In 1979 bereikte dit formaat zijn hoogtepunt, en in dit artikel zullen we onderzoeken hoe en waarom.

Wat is een EP?

Een EP is een muziekuitgave die langer is dan een single maar korter dan een volledig album. Meestal bevat het 3-6 tracks en heeft een speelduur van ongeveer 20-40 minuten. De EP was oorspronkelijk bedoeld als een goedkope, experimentele manier voor artiesten om hun muziek te laten horen zonder de financiële last van een volledig album.

De jaren zeventig: Een tijdperk van verandering

De late jaren zeventig waren een tijdperk van grote verandering in de muziekindustrie. De punkrock- en new wave-bewegingen hadden de traditionele rockmuziek op zijn kop gezet, en artiesten begonnen te experimenteren met nieuwe geluiden en stijlen. De EP was een ideale manier voor deze artiesten om hun experimenten naar buiten te brengen.

De invloed van de punkbeweging

De punkbeweging had een grote invloed op de populariteit van de EP. Punkbands zoals The Clash en The Sex Pistols begonnen EP’s uit te geven als een manier om snel en goedkoop hun muziek naar buiten te brengen. Deze EP’s waren vaak zelfgemaakt en hadden een ruwe, DIY-esthetiek die aansloot bij de punkfilosofie.

1979: Het jaar van de EP

In 1979 bereikte de populariteit van de EP zijn hoogtepunt. Artiesten zoals Joy Division, The Cure en Wire gaven allemaal EP’s uit die een belangrijke bijdrage leverden aan hun discografie. Deze EP’s waren niet alleen commercieel succesvol maar ook kritisch gewaardeerd.

De invloed van de post-punkbeweging

De post-punkbeweging, die in de late jaren zeventig opkwam, had ook een grote invloed op de populariteit van de EP. Post-punkbands zoals Joy Division en Wire begonnen te experimenteren met nieuwe geluiden en stijlen, en de EP was een ideale manier om deze experimenten naar buiten te brengen.

De erfenis van de EP

Hoewel de populariteit van de EP in de jaren tachtig afnam, had hij een blijvende invloed op de muziekindustrie. Veel artiesten begonnen te zien dat de EP een ideale manier was om experimenteel materiaal naar buiten te brengen of om fans tussen albums door te houden.

Conclusie

In 1979 bereikte de populariteit van de Extended Play zijn hoogtepunt. De EP was een ideale manier voor artiesten om hun experimenten naar buiten te brengen en om fans tussen albums door te houden. Hoewel de populariteit van de EP in de jaren tachtig afnam, had hij een blijvende invloed op de muziekindustrie.