In de eerste eeuw van de 20e eeuw was golf een rapidly groeiende sport die steeds meer aandacht kreeg van spelers, organiseaties en media. Eendagswielerwedstrijden werden steeds meer populair en vormden een belangrijk onderdeel van het professionele golfoverig.

Een van de belangrijkste eendagswielerwedstrijden die in 1918 plaatsvond, was de Open Championship van dat jaar. De Open Championship was een van de oudste en meest prestige golftoernamen ter wereld en werd dat jaar gehouden op de Muirfield Golf Club in Edinburgh, Schotland.

De wedstrijd werd gewonnen door Harry Vardon, een Frans-Brittse golfer die al jarenlang bekend stond als een van de beste spelers ter wereld. Vardon had al eerder de Open Championship gewonnen en was ook winnaar van het US Amateur Championship en het US Open.

Een andere belangrijk speler in 1918 was Harry S. Vardon, die op de 17e sloot een golf maakte die later bekend zou staan als de “golf van het millennium”. Vardons golf was zo perfect dat de ballevenaar zijn bal nog steeds kon zien en niet uit het greppel viel.

Het is belangrijk om te benadrukken dat de Open Championship in 1918 een relatief klein toernooi was, met slechts 32 spelers die meededen. De wedstrijd werd gespeeld op een parcours van 35 holes en duurde vier dagen.

Een interessante feit over de Open Championship is dat het toernooi in 1918 niet deels gespeeld is op een golfbaan met kunstgras. In die tijd was golfbaanmat nog niet op alle baandjes toegepast, en het merendeel van de golfbanen had natuurlijk grond.

Deze golfbaanmat ging later in 1920 over. In datzelfde jaar werd ook de ” Open Championship” veranderd in een amateurtoernooi. Enkele jaren later zou de Open Championship alsnog professional worden en de eerste professionele tour werd opgericht met golfer Henry Cotton als hoofdman.

In 1918 was er al sprake van een internationale competitie, met spelers uit Engeland, Schotland, Wales en Ierland die deelnamen aan het toernooi. Dit was een belangrijke stap richting de internationalisering van golf.

Uiteindelijk won Vardon de Open Championship in 1918 met een score van 304 over par. Hij werd zo de derde winnaar van de Open Championship op een rij en zou daarnaast ook de volgende twee jaren de titel wonnen.

De Open Championship in 1918 was niet alleen een belangrijke golfwedstrijd, maar ook een belangrijk evenement in de wereld van golf. Het toernooi vormde de basis voor de moderne professionele golf en inspireerde spelers om zich te richten op het winnen van titels.

Een van de meest onthullende feiten over de Open Championship is dat de wedstrijd niet altijd zo was als we die tegenwoordig kennen. In het begin van de 20e eeuw waren er veel regels veranderd en was de golfbaan een stuk moeilijker te spelen dan vandaag.

Tijdens deze periode groeide golf steeds meer populair en het toernooi werd steeds meer bekend bij het grote publiek. De Open Championship in 1918 is dus niet alleen een belangrijk golftoernamen, maar ook een belangrijk historisch evenement dat de wereld van golf vormde.

In conclusie is de Eendagswielerwedstrijd van 1918 een fascinerende golfwedstrijd die de basis vormde voor de moderne professionele golf. De winnaar Harry Vardon was een van de beste spelers ter wereld en had al eerder verschillende titels gewonnen, maar dit was zijn eerste Open Championship win in Schotland.

Het is belangrijk om te benadrukken dat de Open Championship in 1918 een klein toernooi was met slechts 32 spelers. De wedstrijd werd gespeeld op een parcours van 35 holes en duurde vier dagen.