In de extreme omgeving van Antarctica liggen een aantal baaien die het zoutwater zo’n 40 graad warmer maken dan het omringende land. Deze baaien bieden een unieke omgeving voor biologisch onderzoek, waarneming en veranderingen in het klimaat. In dit artikel gaan we in op de Baien van Antarctica en hun betekenis voor het wetenschappelijk onderzoek.
Wat zijn de Baien van Antarctica?
Dankzij de warmte van zoutwater vormt de glaciaaloppervlakte rondom de baaien een ideale omgeving voor biologische activiteit. Deze baaien zijn voornamelijk door de Antartic Ocean of Southern Ocean omringd, een stroom van koud water uit het Zuidelijke IJszee dat over Antarctica heent. Door het opstijgen van warme luchtmassa’s in de atmosfeer wordt het zoutwater van deze baaien zo’n 40 graad warmer dan het omringende land.
Biologische activiteit
Durant het zomerseizoen (november tot februari) lopen de temperaturen in Antarctica op tot -12 graden Celsius. Om deze temperatuur te overwinnen, zoeken levende organismen in de baaien en omgeving een warme plek. Het is hier dat we een diverse aanwezigheid van biologische activiteit aantreffen, zoals het voorkomen van vissen, zeepaardjes en vooral een breed scala aan zoogdieren.
De invloed van de Baien op het klimaat
Durante de zomerseizoenen beginnen drijvende ijsblokken van Antarctica over de baaien te liggen. Hierdoor voortdurende contact met het zoutwater verandert en wordt de baai een belangrijk bron van kracht voor het verdwijnen van ijs. Deze processen vormen ook een belangrijke bron van stikstof, waarvan we weten dat deze een belangrijke rol speelt bij het opwarming van het klimaat.
De baaien als bron van kracht
Door de kracht die hierdoor wordt ingezet kan het verdwijnen van ijs in Antarctica zorgen voor toename van de temperatuur. Hierdoor worden ook de laagjes met koud water verlaagd en wordt de baaien over de landkaart verschenen. Dit zorgt ervoor dat er voornamelijk warme luchtmassa’s opstijgen in het atmosfeer, wat in bepaalde gebieden ook tot zeewatervlakken leidt.
Conclusie
Durant de zomerseizoenen beginnen drijvende ijsblokken van Antarctica over de baaien te liggen, waardoor het zoutwater wordt verhoogd in temperaturen en daarmee de kracht die in dit gebied wordt opgebouwd. Hierdoor wordt het verdwijnen van ijs een belangrijke bron van kracht. Dit proces is echter ook gevaarlijk voor de toekomst van Antarctica, omdat de toename van de temperatuur ook leidt tot een snelle en diepe afkoeling.