Cuba, een eiland in het Caribische zeegebied, heeft een rijke en diverse literatuurgeschiedenis die door de jaren heen is beïnvloed door de eilands geschiedenis, cultuur en politieke situatie.

De literatuur in Cuba is sterk verbonden met de culturele identiteit van het land. De eilandse schrijvers zijn er vaak mee geconfronteerd geweest dat hun werk de politieke en sociale context moest afwakenen, maar steeds ook een diepe kennis van de cultuur en de menselijke ervaring tot uitdrukking moest brengen.

De Beginperiode: 19de eeuw

In de 19de eeuw was de literatuur in Cuba sterk beïnvloed door de koloniale geschiedenis. De schrijvers van die tijd, zoals José Martí en Emilio Mendoza, schreven over onderwerpen als onafhankelijkheid, racisme en het lot van de slaven.

De belangrijkste schrijver van deze periode was José Martí. Hij was een voorveger van de Cubaanse onafhankelijkheidsbeweging en schreef over onderwerpen als nationalisme, sociaalisme en de rol van de literatuur bij het creëren van een cultuur.

De Tijd van de Revolutie: 20ste eeuw

In de 20ste eeuw was de literatuur in Cuba sterk beïnvloed door de revolutie die in 1959 plaatsvond. De regering van Fidel Castro besloot om een socialistisch systeem te creëren en deze invloed bracht veranderingen in het literaire werk van de schrijvers.

De belangrijkste schrijver van deze periode was Alejo Carpentier. Hij was een van de eerste schrijvers die het concept van de “negroafrikaanse” cultuur introduceerde en schreef over onderwerpen als de rol van de Afro-Cuban in de geschiedenis van het land.

De Modernistische Beweging: 20ste eeuw

In de jaren 60 en 70 begon een moderne beweging op te komen in Cuba. Schrijvers als Carlos Fuentes, José Lezama Lima en Reinaldo Arenas schreven over onderwerpen als de menselijke conditie, het liefdesleven en de sociale ongelijkheid.

Deze schrijvers waren sterk beïnvloed door de moderne literatuur in Europa en brachten deze invloeden naar Cuba toe. Zij creëerden een uniek Cubaans literair onderwerp dat de menselijke ervaring in alle haar vormen weergaf.

Hemingway en de Amerikaanse Invloed

Er is een andere invloed op de literatuur in Cuba die sterk zichtbaar is: de Amerikaanse invloed. Schrijvers als Ernest Hemingway, die in Cuba woonde en schreef over het eiland, hadden een grote invloed op de Cubaanse literatuur.

Hemingways stijl en opvattingen van de menselijke conditie zijn naar Cuba toe gekomen en hebben onder andere de Cubaanse schrijver Reinaldo Arenas beïnvloed. Arenas schreef over onderwerpen als de menselijke conditie, het liefdesleven en de sociale ongelijkheid, en was een van de belangrijkste schrijvers van de moderne beweging in Cuba.

Cubaanse Schrijvers in Exil

Er zijn ook vele Cubaanse schrijvers die in exil naar andere landen zijn geëmigreerd. Schrijvers als Geraldo Chacón, who won the 2017 International Prize for Literature, en Marga Glantz, hebben een belangrijke invloed op de internationale literatuur gehad.

Conclusie

Literatuur in Cuba is een rijke en divers eiland met een lange geschiedenis. De schrijvers van het land zijn sterk beïnvloed door hun omgeving, cultuur en politieke situatie, maar hebben ook de capaciteit om hun werk naar andere delen van de wereld te brengen.

De literatuur in Cuba is een uniek onderwerp dat de menselijke ervaring in alle haar vormen weergaf. Van de koloniale geschiedenis tot de moderne beweging, het eiland heeft een rijke en diverse culturele en literaire geschiedenis die naar de toekomst moet worden bekeken.