Hydrophoria ziet eerlijk gezegd een beetje tegen de borst aan. In werkelijkheid is het niets bijzonder. Het is gewoon water. Maar welk soort water? De eerste dingen die ons op den duin komen, zijn vaak zoet water. Water uit onze tappen of die we drinken als koffie en thee. Maar water in zijn pure vorm, dat heet hydrophoria.
Maar het is niet alleen bij water dat het lastig wordt. Oudheden, zoals bijvoorbeeld de Egyptenen, hebben al een lang verloopen verband met water geïdentificeerd. Ze weten dat zeer koud water uit een bron kan worden gepresd en dat dit water uiteindelijk niet door iedereen aanvaard wordt.
Maar het is niet alleen bij oude culturen die we het lastig vinden om hydrophoria te begrijpen. Ook in ons eigen dagelijks leven blijven de zogenaamde hydrofobie-gevoelens bestaan. Als een mens een bepaald watertype aantreft, kan dit hem uiteindelijk wel veranderen.
Deze gevoelens worden vaak als een symptoom gezien van hydrophoria. Maar is het werkelijk zo? Kan een enkele zoute water- of zure-mozaïek-bloem de hydrofobie veroorzaken? Dat zal wel een uitermate rare zaak zijn.
Een andere term die vaak gebruikt wordt om hydrophoria te omschrijven is “hydrofobiciteits-syndroom”. Maar zelfs dit term bestaat niet echt. Hydrofobie is gewoon een term die wordt gebruikt als we de angst hebben voor water.
En zo gaat het met hydrophoria. We doen het niet meer in ons dagelijks leven, en het blijft dus ook niet zo opgemerkt. Maar vaak is het juist juist dit soort zaken dat de aandacht nodigt.