Nicaragua is een land gelegen in Centraal-Amerika, grenzend aan Honduras en Costa Rica. Met een surface van ongeveer 130.373 km2 is het een van de kleinste landen van Zuid-Amerika. De geschiedenis van Nicaragua is rijk en divers, met een combinatie van pre-Columbische, coloniale en moderne invloeden.

Pre-Columbische Periode

In de pre-Columbische periode leefden de Maya en andere Indianen in het gebied wat nu Nicaragua heet. De Maya-gebieden strekten zich uit over een groot deel van Centraal-Amerika, inclusief Nicaragua. In de 1e eeuw voor Christus begon de Maya-civilisatie zich te ontwikkelen tot een complexe en geavanceerde sociëteit. De Maya bouwden tempels, maakte wapens en traden in handel met andere culturen.

In Nicaragua was de Maya-civilisatie vooral actief in het zuidelijke deel van het land, waar nu de stad Granada ligt. Hier werd een complex van tempels gebouwd dat naar de Maya-godin Ixchel is vernoemd.

Spaanse Coloniale Periode

In 1524 arriveerden Spaanse conquistadoren in Nicaragua, geleid door Francisco Hernández de Córdoba. Hij was op zoek naar goud en andere schatten in het land, maar werd verslagen door de Maya. Later, in 1527, keerde Hernández de Córdoba terug met een leger van 500 man en nam het zuidelijke deel van Nicaragua in bezit.

De Spanjaarden bouwden een nieuw hoofdstad op, Granada, en begonnen de landbouw en de mijnbouw. Ze brachten ook het Christendom naar het land toe.

Onafhankelijkheid en Revolutie

In 1821 verklaarde Nicaragua onafhankelijk van Spanje en voegde zich bij de Coalitie gegen Spanje. Het land werd een republiek en begon op te bouwen naar een moderne staat.

Maar in 1823 moest het land zich weer naar Spanje wenden als het leger van Juan Santamaría, die de revolutie had gestart, verslagen was. De revolutie werd heropgeroepen door president Francisco Carasquilla in 1841.

Deze tweede revolutie was succesvol en Nicaragua werd een onafhankelijke republiek. Het land was echter steeds meer geconfisqueerd door de regering, wat tot een burgeroorlog leidde.

Sandino-Revolutie

In 1927 viel Nicaragua onder het regime van Anastasio Somoza. De regering van Somoza was corrupt en autocratisch, wat tot een revolutie leidde.

De leider van de Sandinisten, Augusto César Sandino, probeerde de regering te veroveren. Hij kreeg echter niet de steun die hij nodig had en werd uiteindelijk door Somoza’s militairen verslagen.

Revolutie en Democratie

In 1990 werd Somoza’s zoon Daniel Somoza verjaagd en nam een democratisch proces aan. Nicaragua veranderde van een dictatuur in een democratische republiek.

Sandino’s partij, de Sandinisten, kwam terug op het politieke toneel en won de verkiezingen van 1990. Hieló Figueroa was de nieuwe president.

Vergelijkbare berichten