In 1992 brak een serie van politieke, economische en religieuze factoren uit in Somalië, leidende tot een langdurige burgeroorlog die de nationale stabiliteit heeft onderminnen. De Internationale Gemeenschap, waarbij VN-resoluties een belangrijke rol spelen bij het oplossen van conflict en het herstel van vrede en veiligheid, zijn ingeschakeld om de crisis aan te pakken. In dit artikel gaan we in op de VN-resolutie over de Somalische burgeroorlog, haar oorsprong, inhoud en uitkomsten.
Oorsprong en context
Degeneerde jaren voordat de Somalische burgeroorlog brak, was Somalië een land met een rijke geschiedenis en cultuur. Tijdens de 20ste eeuw had het land echter steeds meer problemen met de machtsovername door president Siad Barre. Zijn regering was geplaagd door corruptie, milicieuze acties en humanitaire crises. In 1991 viel Somalië onder internationale druk om te vertrekken, wat uiteindelijk leidde tot zijn val in 1991.
De overgang van regering naar een democratisch systeem is echter moeilijk te verzorgen, vooral als er machtsslagingsacties en militaire interventies plaatsvinden. In het begin was Somalië geplaagd door militarisatie en internationale interventies werden ingezet om de regering van Siad Barre te verjagen. Na zijn val leed het land onder een soort van bewegingsslagingsregime, waarbij verschillende vooraanstaande leiders de macht overnamen.
Onenigheid en burgeroorlog
Deze machtsstrijd tussen verschillende vooraanstaande leiders leidde tot een verdeelde regering. De voornaamste leiders waren Mohamed Farrah Aidid, de leider van de Somalische Islamistische Alliantie (ISIA), en Hassan Aden Meles Abdi, de hoofdzakelijke leider van het Nationale Militair Comité (NMC) van Somalië. Vanaf 1991 was Somalië geplaagd door een burgeroorlog, die in de loop der jaren steeds meer ontwikkelde.
De somalie is verdeeld over vijf regionen die een en ander de naam Somaliand hadden, deze verschillende regio’s waren er echter niet over eenige en al helemaal overeengekomen. Dit leidde tot een soort van cultuur- en landelijke verdeeldeheid in Somalië. Op 15 oktober 1991 staken de ISIA-troepen de grenzen van het Noorden van Somalië over, waarbij de strijd tegen de regering van Somalië begon.
Internationale interventie
De Internationale Gemeenschap reageerde op de uitbarsting van de burgeroorlog door internationale interventies in te stellen. In 1992 kondigde het VN-misdaan voor Somalië en Afrika aan, om de stabiliteit in het land te herstellen. In oktober 1992 arriveerden de troepen van de Internationale Gemeenschap bij Mogadishu, waarmee deze landinwaarts bewogen, maar het resultaat was dat de burgeroorlog bleef voortdurend aanhouden.
De interventie van de Internationale Gemeenschap werd ingezet met het doel om de regering te ondersteunen en de strijd tegen Islaamitische militanten aan te gaan. Het was echter moeilijk om de strijd te winnen, omdat Somalië bestond uit een land geplagd door wederzijdse militarisatie en deelnemende partijen. Op 3 november 1995 kwam het VN-misdaan tot een overeenkomst met Islaamitische militanten.
Uitkomsten van de interventie
Hoewel er wel een overeenkomst was, bleven de militante groeperingen in Somalië ondanks deze overeenkomst actief. In oktober 2006 kwam het VN-misdaan naar een einde en is sindsdien niet meer ingeschakeld om interventies te doen.
De internationale gemeenschap heeft in de jaren die volgden verschillende initiatieven gestart om Somalië opnieuw aan de kaart te leren zetten. In 2006 stelde het VN-misdaan zichzelf in, waarna in 2010 het VN-misdaan voor somalie en Afrieka was ingesteld met als doel om een bredere rol te spelen. Er zijn verschillende projecten opgezet om Somalië opnieuw aan de kaart te leren zetten, zoals het herstel van een functionerend gouvernement, het herstel van de infrastructuur en het stichten van een veilige en functioneel land.